صبح دسامبر ۱۹۸۹ جمعیت در برابر ساختمان کمیته مرکزی شهر بخارست تجمع کردند تا به سخنان “هماهنگ کننده” – لقبی که دیکتاتور رمانی به خودش داده بود، گوش کنند. دوبوقچی حزب که وظیفه شعار دادن و شور و حال بخشیدن به تجمع را داشتند شروع کردند….. طبق معمول جمعیت با فریادهای “خودجوش” سخنان دیکتاتور را هرازگاه قطع می کرد تا شعارهای متملقانه ای را که بوقچی ها و نوچه هایش فریاد زده بودند تکرار کنند. هشت دقیقه ای از آغاز سخنرانی دیکتاتور نگذشته بود که جمعیت بار دیگر سخنانش را قطع کردند اما این قطع کردن از نوع دیگری بود. عده ای از بین صفوف عقبی این تجمع صدهزار نفری به شکل بی سابقه ای شروع به هو کردن و سوت کشیدن کردند…..